Een nieuwe start in 2018
27 december 2018:
Verder gegaan met het aanbrengen van de kurk railbedding op het emplacement van Preda. Het werk vordert gestaag. Probleem is nu dat ik niet genoeg kurkrailbedding meer heb. Voorlopig heb ik nog 7 meter, dus dat is morgen aan het eind van de dag wel opgebruikt. In het nieuwe jaar maar eens een schatting maken wat ik nog nodig heb.
26 december 2018:
Tweede Kerstdag 2018!
Na vier dagen busjes monteren en verlichting aanbrengen had ik duidelijk behoefte aan wat anders. Niet alleen heb ik eerst wat boodschappen gedaan voor de komende skivakantie, maar na thuiskomst ben ik begonnen met het aanbrengen van de kurk onderlaag. Te beginnen in Preda. Met behulp van bruin pakpapier maak ik eerst een mal van de ondergrond en knip die nauwkeurig uit. Deze mal zet ik met viltstift over op het kurk en vervolgens wordt het kurk met een Stanleymes uitgesneden. Daarna worden zowel het kurk als de ondergrond met kurklijm ingesmeerd. Als de lijm transparant is opgedroogd kan het kurk verwerkt worden. Beide delen worden tenslotte met een kleine roller grondig aangedrukt. Het begin is er. Morgen en vrijdag wat meer tijd, dan hoop ik het grootste deel van Preda van kurkbeddingen te hebben voorzien.
Het baanverloop heb ik vanmiddag al helemaal uitgezet met behulp van potlood, geodriehoek, winkelhaak en lange linealen van 80 cm en 200 cm. Het midden van de rails zet ik op deze menier nauwkeurig uit, zodat de railbeddingen langs deze lijn aangebracht kunnen worden. Zoals ik ook aan mijn studenten project management leer, een goede voorbereiding is de beste garantie voor een succesvol resultaat. Een duidelijk voorbeeld dus van "practise what you preach".
25 december 2018:
Eerste Kerstdag 2018!
Zoals beloofd hierbij de compilatie van het aanbrengen van de binnenverlichting met behulp van messing lager busjes.Van links naar rechts en van boven naar beneden: 1) opruimen van de gaten, 2) aanbrengen van de messing lagers, 3) assen terugplaatsen, 4) draden doorvoeren, 5) lichtbron aanbrengen en solderen, 6) lichtgeleider plaatsen.
Inmiddels heb ik 6 van de 8 rijtuigen van binnenverlichting voorzien. Het moeilijkste is het plaatsen van de busjes. De verbinding van de draden aan de busjes is zeer kwetsbaar, dus een aantal van de draden is dan ook losgeraakt. Daarna is het gangbaar maken van de wielen een uitdaging. De rijtuigen lopen nog te zwaar naar mijn zin. Maar daar richt ik me binnenkort nog wel een keer op. Eerst alles maar monteren.De stam van zes verlichte rijtuigen is hiernaast te zien.
23 december 2018:
Eindelijk weer eens uitgebreid tijd om te knutselen. Als eerste maar eens de binnenverlichting van de Glacier Express wagens ter hand genomen. De messinglagers zijn deze week zonder problemen gearriveerd en de Noch verlichtingssetjes zijn vrijdag aangekomen. Dus we kunnen aan de slag.
De messing lagers zijn echt ontzettend klein en de aangesoldeerde draden behoorlijk kwetsbaar. Dus voorzichtig aan de slag. Eerst het demonteren van een rijtuig: kap eraf, interieur voorzichtig losmaken en dan de draaistellen eraf draaien (kwartslag draaien en voorzichtig doordraaien).
Met de boortjes, die ik meebesteld had, dan vervolgens eerst de gaten voor de lagers opruimen. Als dat voor elkaar is, maak ik met een hobbymes nog voorzichtig een groef voor de aangesoldeerde draad. Dat is een ervaringsfeit, want anders breekt de gesoldeerde draad te snel af. Dan met een naald een druppel secondenlijm in het opgeruimde gat aanbrengen en het lagertje zo goed mogelijk positioneren zodat het met een (afgeplakte) tang in het gat gedrukt kan worden. De tang is afgeplakt om de details van het draaistel niet te beschadigen.
Als dit 4 keer herhaald is worden de draden door de centrale as van het draaistel omhoog gevoerd. In de bodem van het inetrieur worden zover mogelijk naar achter twee gaten geboord (met de hand) om de draden door te voeren.
De LED houders (Noch) worden eerst van het oranje filter voorzien en vervolgens worden deze met twee componentenlijn aan de achterwand van het interieur gelijmd. Bovenzijdes gelijk houden. Daarna worden van de koperstrips (Noch) twee aanluithaken gevouwen om de LEDs aan te kunnen sluiten. Deze aansluitingen worden gesoldeerd aan de LEDs en de aansluitdraden komen aan de andere zijde (onzichtbaar van buitenaf).
Als dit allemaal voor elkaar gebracht is, het rijtuig weer samen bouwen en testen. Waarschijnlijk moet er nog wat zilverpasta gebruikt worden om het contact tussen wielen en lagerbusjes te verbeteren. Er moet goed opgelet worden dat de wielen na deze operatie niet te zwaar draaien. Voor dit doel is ook een boortje beschikbaar om de lagers eventueel wat op te ruimen, dan wel te verdiepen. Dit helpt wel degelijk. In een drietal foto's heb ik het proces hier weergegeven. Later volgen nog extra foto's van de tussen resultaten.
19 december 2018:
Op de site van AB Modell verscheen afgelopen maand een ombouw tip om de panoramawagens van de Rhätische Bahn van binnenverlichting te voorzien. Deze ombouw methode is ontwikkeld door Peter Horn en de benodigde messing lagers zijn ook bij hem te bestellen evenals de boortjes. Aangezien ik het, zolang ik in het bezit ben van de panoramawagens, als storend heb ervaren dat dit de enige onverlichte personenrijtuigen waren op mijn baan, ben ik direct tot de aanschaf overgegaan. Na een paar dagen waren de benodigede onderdelen in huis. Toen moest ik alleen nog een aantal binnenverlichtingsarmaturen van Noch/Kato aanschaffen (artikelnummer 7074888). De bevestiging van de verzending is inmiddels binnen, dus volgende week moet ik aan de ombouw kunnen beginnen. Ik zal verslag doen van de ombouw op deze pagina. Dat wordt dan weer even wat anders dan de grofstoffelijke baanbouw, maar ook dat zal ik volgende week voortzetten met het aanbrengen van de diverse kurk onderlagen.
12 december 2018:
Voordat ik met het aanleggen van kurk begin, ben ik nog wel van plan om eerst de vaste onderdelen, die onder de rails moeten, zoals viaducten, bruggen en overwegen, zorgvuldig in te bouwen. Dat is heel duidelijk een leerpunt overgebleven van de vorige baan. Daar deed ik dat te laat met alle problemen van dien. Dat betekent overigens wel dat die onderdelen eerst zorgvuldig opgeknapt en gerenoveerd moeten worden, want die hebben wel te lijden gehad van afbraak en opslag. Voor dit doel is net op tijd (na een wachttijd van 2 jaar en 7 maanden) de kunststofpolitour van Lux-Modellbau gearriveerd. Dit was een nalevering van een bestelling die ik op 2 mei 2016 had gedaan!!
8 december 2018:
Vandaag is de aanleg van de rails afgerond. De laatste drie niveaus zijn met behulp van multiplex passend gemaakt en de verbinding met Preda is gemaakt. Let wel, er is nog helemaal niets van de bovenwereld aangesloten, alleen het railtraject is klaar. Op een of andere manier had ik toch een fout gemaakt bij het opmaken van de inventaris, want ik heb best veel rails over. Hier en daar heb ik wel al wat opstelsporen verlengd, omdat ik de rails daarvoor toch al in voorraad had. De meeste wissels zijn wel gebruikt. Ik heb het aantal sporen van Luen-Castiel verminderd naar drie, maar daartegenover staat dat ik Muot van twee naar drie sporen heb uitgebreid. Dat was niet gepland. Door de schuine wanden is het verloop van Preda iets anders geworden. De rest is redelijk volgens het oorspronkelijk plan en tekening gebouwd. Om het heugelijke feit van deze mijlpaal te vieren, heb ik een compilatie foto gemaakt van de hele baan.
Linksboven het station van Chur en de route door de stad naar Chur Stadt. Op de middelste foto boven het depot Chur Sand. Rechtsboven de oprit naar Langwies. Linksonder de keertunnels naar Preda. Het gezicht vanaf de toekomstige locatie van het Albula 3 en het Albula 4 viaduct is midden onder te zien en uiteindelijk rechtsonder het emplacement van het station Preda, bovenop de klimspiraal.
Om een indruk te geven van de bouwwijze hiernaast nog een tweetal foto's van de vesrchillende niveaus op weg naar Preda. Om het multiplex zo efficient mogelijk te gebruiken zijn de diverse trajecten met koppelstukjes verbonden, die vastgeschroefd worden met 3 x 20 mm spaanplaatschroeven. Op deze wijze kan ik er tijdens de bouw altijd nog bij indien de nood aan de man is. Uiteindelijk zijn er toch bijna twee volledige platen multiplex van 244 x 121 cm gebruikt. Ik heb nog wat reststukjes over om spanten voor de toekomstige bergen te maken.
De volgende stappen worden: ten eerste al de kurkplaten aan brengen en de Faller railbeddingen op de zichtbare gedeelten. Daarna moeten de blokindeling en alle aansluitingen gemaakt worden. Dat wordt een behoorlijke klus en gaat echt wel een paar weken duren.
2 december 2018:
Uiteindelijk is de bestelling van het extra railmateriaal aan het eind van de week, in drie aparte afleveringen gearriveerd. Op zijn minst "opmerkelijk" te noemen is de verpakkingswijze van Conrad. Een doosje met 10 rechte rails 14904 (11 x 3 x 2 cm) komt in een doos van 30 x 20 x 5 cm. Het voorbeeld van de 9 flexrails (73 cm) is nog erger: een doos van 80 x 50 x 30 cm. Bizar! Nog afgezien van het feit dat een bestelbusje dus 3 keer ons adres moet aandoen. Waarom niet bij de detailhandel besteld? Wel geprobeerd, maar die hadden helaas onvoldoende materiaal op voorraad. Dus zo wordt je wel naar de webwinkels gedwongen.
Maar hoe het ook zij, ik kan weer verder met bouwen. En dat heb ik in de avonduren dan ook gretig gedaan. Inmiddels is het emplacement van Langwies aangelegd en ben ik op weg naar Preda. Het emplacement van Preda ligt ook al min of meer op zijn plek, enigszins aangepast vanwege schuine wanden en steunbalken. Die zitten op een of andere manier altijd daar waar je ze niet kunt gebruiken. Het traject tussen Langwies en Preda heb ik eerst op een vlakke plaat neergelegd en dan begint het werk met de potloodwagen om het baantracé uit te zagen. Ik probeer al het multiplex zo efficient mogelijk te gebruiken en maak zoveel mogelijk onderdelen met passtukken aan elkaar. Dat is op de foto's goed zichtbaar, maar is uiteindelijk niet meer waarneembaar.
Qua rails en wissels denk ik dat ik nu wel ongeveer compleet ben. Hier en daar kom ik nog wel wat verrassingen tegen, maar die kunnen met flexrails wel opgelost worden. Uiteindelijk is het een behoorlijke lengte en moet ik goed denken om de bereikbaarheid van alle delen. Daarom ben ik overgestapt van het lijmen van de spanten naar het vast schroeven van spanten. Dan ben ik flexibeler en kan ik waar nodig nog delen weghalen om er beter bij te kunnen. Een voorbeeld hiervan zal de stad Chur worden en het station Chur Stadt. Ik denk momenteel dat ik die beide ga bouwen op een uitneembare plaat, zodat ik uiteindelijk beter bij het station Chur kan komen. Zoals u op de tekeningen kunt zien zijn er delen van het station die meer dan een meter van de zijkanten van de baan af zitten. Dus dat zou anders te lastig worden.
25 november 2018:
Dit weekend heb ik er voor gezorgd dat al het nakijk werk op vrijdagavond was afgewerkt, zodat ik echt twee dagen had om door te pakken. En dat plan is gelukt. De drie extra platen 10 mm multiplex zijn in zijn geheel verwerkt. Ik ben gevorderd tot de stijging naar Langwies en ben momenteel bij het verborgen passeerstation dat ik voor Langwies in de bergen heb gepland. Niet alleen was aan het eind van de zondag het hout op, maar ik kreeg ook te kort aan rails en wissels, met name de lange rechten zijn nu ook op. Dus er moet op grote schaal besteld worden. Een foto van het stijgende traject gaat hierbij. Om de hoogte te bereiken gebruik ik zowel enkelvoudige stutten als spanten die ik op maat zaag of uit rechte (rest) stroken maak, dit is op de foto goed zichtbaar.
21 november 2018:
Vandaag mijn vrije dag. Wel eerst wat rapporten weggewerkt, maar toen weer verder met het testrijden. Dat ging eigenlijk heel goed, dus toen kon ik me niet inhouden om door te gaan bouwen aan de baan. Dus de extra platen multiplex, die ik een paar maanden geleden al had aangeschaft, eerst maar eens uit de opslag gehaald. Vervolgens een aantal multiplex stutten op maat gezaagd en deze stutten op verschillende plekken tijdelijk aan het tafelframe vastgeschroefd. Hiermee kan ik de rest van de baan voorlopig uitleggen bovenop de schaduwstations. Dat is in bijgaande foto's goed te zien. Een viertal platen multiplex en wat grotere reststukken van de eerste fase liggen nu enigszins overlappend op de tijdelijke stutten. Dit is voor nu voldoende om de rest van de baan uit te gaan leggen. Vandaag ben ik gekomen tot en met het depot Sand. Daar liggen de rails wel, maar voorlopig zonder wissels. Ik heb namelijk op dit moment geen linker 15 graden wissels meer op voorraad. Ook raak ik heel snel door mijn 14902 (313 mm) en 14901 (flex) heen. Ook daar moet de voorraad van aangevuld worden. Eigenlijk dacht ik dat ik het meeste al had aangeschaft, dus ik moet binnenkort toch weer eens nauwkeurig inventariseren wat ik nog heb en wat ik nog nodig heb. Een kleine tegenvaller, maar ondanks dat ziet het er al zeer veel belovend uit.
20 november 2018:
Het testrijden gaat nog steeds verder. Nog niet alle wissels werken zonder fouten. Dus dat gaat met smeren en aanpassen geleidelijk aan beter, maar het moet foutloos gaan. Eerder ga ik niet verder. Hier en daar wordt het railgum ingezet, want de rails zijn best wel smerig geworden in de 12 jaar dat de vorige baan bestaan heeft. Ook de ATF is weer gebruikt om het rijden te verbeteren, en dat werkt nog steeds verbluffend, mits sporadisch toegepast. Wisselaandrijvingen worden soms op gang geholpen met contactspray (maar er wel voor zorgend dat de spray niet met de rails in aanraking komt). In de tussentijd ligt de rails al wel vastgelijmd met verdunde (1:1) boekbinderslijm en zijn alle tijdelijke bevestigingspunten weer verwijderd. Langzamerhand gaan we dus wel naar de afronding, maar zoals gezegd, het kan en moet nog beter om later in de onderwereld zo probleemloos mogelijk te kunnen rijden.
15 november 2018:
De afgelopen week de laatste elementen aan het eerste niveau toegevoegd: de wisselaandrijvingen voor het station Chur. Dat ging niet zonder slag of stoot. Een volgend belangrijk leerpunt is dat contactspray op de rails een ongelooflijke hoeveelheid problemen geeft, als je dat niet in de gaten hebt. Voordat ik wat dan ook kon testen sprong de Intellibox al in kortsluiting mode. Na bijna twee dagen zoeken, contacten losmaken, rails zelfs loskoppelen, had ik nog steeds de oorzaak niet. Tot ik me de contactspray herinnerde. Uiteindelijk heb ik dat opgelost door het betreffende deel goed met wasbenzine schoon te maken. Daarmeee waren de interne kortsluitingen van de baan.
Verder bleek tijdens het testen dat sommige wisselaandrijvingen niet goed werken als ze samen door één Decoder63 uitgang aangestuurd worden. Ik hoopte op deze manier een decoder kaart uit te sparen. Moet nu nog zien hoever ik uiteindelijk kom. Door weer gebruik te maken van twee aparte uitgangen was dit op te lossen. Ik kwam pas op deze oplossing nadat ik door stelselmatig foutzoeken verschillende mogelijke oorzaken had geëlimineerd: aandrijvingen vervangen en zelfs hele wissels vervangen. Nadat deze laatste 18 wissels aangesloten waren en ook werkelijk functioneerden, is het uitgebreide testen echt begonnen. Tegelijkertijd ben ik niet met één maar met drie locomotieven gaan test-rijden om het hele proces wat te versnellen. Een ontmoeting van deze 3 locomotieven in het station Chur is op bijgaande foto te zien. De wisselcombinatie voor het straatspoor in de stad Chur ligt al klaar voor de komende montage.
Nu ik zover ben gekomen, kon ik ook uiteindelijk de snelheidsinstellingen van de twee nieuwe locomotieven ijken in Koploper. Zoals eerder gemeld gebeurd dit op het spoor Untervaz 1. Dit zijn mijn eerste twee locomotieven met Faulhaber motoren en dat reageert toch even anders. Ze kruipen uitstekend, maar dat betekent ook dat je de maximale snelheid wat hoger in kan stellen. Ze racen niet zoals de oudere Minitrix locomotieven.De gekozen instellingen zijn: CV1=28 (decodernummer), CV2=1 (Vstart), CV3=0, CV4=0 (versnellen en vertragen wordt door Koploper geregeld), CV5=200 (max snelheid), CV6=120 (Vmid), CV29=2 (geen analoog bedrijf). En dan zijn de snelheden als in bijgaande figuur.
Als het testen naar wens verloopt, kan de rails uiteindelijk met boekbinderslijm vastgelegd worden en kunnen de tijdelijke bevestigingen verwijderd worden. Het gebruik van de boekbinderslijm beavlt me tot nu toe goed. De rails ligt namelijk goed vast, maar is, indien nodig, redelijk soepel weer los te maken. Dus dat houden we erin. Het is heel wat makkelijker in gebruik dan het 3M dubbelzijdig plakband dat ik in het verleden gebruikt heb.
7 november 2018:
Zoals beloofd arriveerde de adapter voor de BMD16-SD vandaag. Dit pakte echter wat anders uit dan verwacht. De adapter die ik op de website van "Avontuur in Miniatuur" had gezien was niet meer leverbaar, dus Huib heeft me twee andere printjes gestuurd. Na even wat e-mail overleg werd de bedoeling me duidelijk en ben ik dat plan gaan uitvoeren. Als eerste (zie foto rechtsboven) heb ik de RJ45 adapter van de BMD16 voorzichtig losgesoldeerd. Daarna deze op het nieuwe printje gesoldeerd (foto rechtsonder) en dat printje vervolgens over de S88 pinnen geschoven van de BMD16 en tenslotte vastgesoldeerd (foto links). Daarmee is de aanpassing voor elkaar. Toen moest de uiteindelijke rangschikking van de diverse elementen weer teruggezet worden (zoals gister beschreven) en daarmee is een volledige set van 160 bezetmelders gerealiseerd, voornamelijk gekoppeld via netwerk kabels.
Ook zijn vandaag alle uitsparingen voor de ondervloermontage van de wissels van het station Chur gereed gekomen. In totaal 18 wissels worden straks aangestuurd door 12 decoder uitgangen, dus in totaal 6 paren en 6 enkele wissels. Deze 12 wissels/sets worden het komende weekend aangesloten en dan kan het testen van de onderwereld de finale fase ingaan.
6 november 2018:
Het testen gaat nog steeds door. Af en toe stoot ik op een kleine oneffenheid. Bezetmelders verwisseld, wisselsecties zonder spanning, wissels verkeerd om aangesloten, bezetmelderaansluitingen slecht gesoldeerd, kortsluiting tussen opvolgende bezetmelders (contactpunten op de oude BMD16-SD liggen erg dicht naast elkaar), bezetmeldingen die aanspreken zonder trein. Ik kom het allemaal nog tegen. Maar geleidelijk aan wordt het allemaal opgelost en kom ik steeds minder problemen tegen. Als je gewoon rondjes rijdt duurt het echt even voordat je alle secties ook daadwerkelijk in twee richtingen hebt bereden. Vandaar dat ik de tijd neem voor deze uitvoerige tests.
Als afwisseling ben ik wel bezig de wissels van het station Chur via ondervloermontage aan te sluiten. Met de multitool worden de uitsparingen voor de wisselaandrijving gemaakt. Ik moet zeggen dat dat redelijk vlot en soepel verloopt. In een goede 40 minuten had ik 6 uitsparingen gerealiseerd. Dus morgen, op mijn vrije dag, de andere 12. Tijdens de montage kwam ik een wissel tegen waar het aandrijfpalletje was afgebroken. Dus die gelijk maar via micro-chirurgie behandeld. Uit 0.5 mm polystyreen een sortgelijke vorm gesneden, voorzichtig bijgevijld en van een verdikking op de pal voorzien. Het resultaat mag er zijn. De wissel functioneert weer.
Vandaag was er ook een e-mail van Huib Maaskant dat de BMD16-SD adapters gereed waren en op de post naar me onderweg zijn. Dat betekent dat ik de opstelling van de diverse bezetmeld-eenheden weer kan optimaliseren. Als voorlopige oplossing had ik ze vorige week zo geplaatst dat ik in ieder geval met S88 en netwerk kabels samen verder kon. Deze aanpassingen kan ik met de aanwezigheid van de adapters weer terug draaien en zo de fysiek meest effectieve oplossing kiezen voor de plaatsing.
4 november 2018:
Inmiddels is het testrijden in volle gang. De afgelopen dagen heb ik alle wissels van de onderwereld aangesloten. Nog niet de wissels van het station Chur, maar de rest wel. Dat betekent dat het aansluiten van de OC32 en de Decoder63 prints redelijk probleemloos is verlopen. Even de Config32 bijgewerkt en daarna draaide alles eigenlijk probleemloos. In de tussentijd dus 41 wissels succesvol aangesloten, tot nu toe verdeeld over 4 van de totaal 6 Decoder63 prints. Bij het testrijden blijkt dan nog wel dat een aantal wissels verkeerd om zijn aangesloten, maar dat is snel opgelost. Lastiger wordt het als je twee aansluitingen hebt verwisseld (leuke woordspeling), ja ook dat komt voor. Bij het automatische testrijden kom je dan ook nog wel een aantal korte secties, met name rond wissels tegen, die niet goed zijn aangesloten (vergeten de onderbroken railsectie van spanning te voorzien). Met het testrijden hoop ik al deze kwesties duidelijk in beeld te krijgen en op te lossen, zodat straks, als je er nauwelijks meer bij kan, er geen onoplosbare problemen meer opduiken.Het testrijden gebeurt in eerste instantie slechts met een enkele locomotief. Ik heb hier een Kato Ge4/4 III voor gekozen met drie wagons aangekoppeld. Dit omdat de wagons licht zijn en dus eventuele ontsporingen vanwege slecht uitgelijnde rails en wissels onherroepelijk aan het licht brengen. Op nevenstaande foto is de testtrein zichtbaar op het ijktraject, spoor 1 van Untervaz. Dit traject is gekozen, omdat de in- en uitrijsecties even lang zijn en de totale lengte meer is dan 1 meter.
Dat de electronica activiteiten duidelijk vorderen, is ook goed te zien aan de electronicapanelen. Meer en meer draad/kabel is aangesloten en tot nu toe functioneert alles gelukkig naar behoren. Ook de commandocentrale nadert zijn uiteindelijke vorm. Naast de Intellibox en de computer besturing is nu ook een programmeerrails en de wielreiniging geplaatst. De beeldschermen voor Koploper en de camerabewaking hangen hierboven, onderdeel van het schuine dakbeschot (zoals op een paar foto's hieronder is te zien).
31 oktober 2018:
En dan blijkt het testen toch wat lastiger. Hieruit komt duidelijk weer naar voren, dat je echt alles op moet schrijven. Een aantal instellingen herinnerde ik me niet meer na soms 10 jaar of meer. Soms ook veel korter. Wat waren de belangrijkste punten:
1. Als eerste herkende Koploper de Intellibox II niet. Was dat de com-poort, de baudrate, waar moet ik het zoeken. De eerste foutmelding was ZLPortIO niet beschikbaar. Dat heb ik met enige moeite weten op te lossen door Koploper opniuw te installeren. Vraag me niet wat de oorzaak was, maar dat was opgelost. Toen ik dacht dat ik er was kwam de mededeling "geen Intellibox gevonden". Dat heb ik eerder gehad, wat was het ook alweer? Je moet de Intellibox op het Tabblad Algemeen-1 dus instellen met als digitaal systeem Loconet. Inderdaad toen ik het ergens las op het Koploperforum wist ik dat dat de oplossing van een aantal jaren geleden was. Maar nog steeds was ik er niet.
2. Toen de Intellibox uiteindelijk herkend werd, zat er iets fout met de bezetmeldingen. Alle bezetmelders waren tegelijkertijd aangesproken. Oei, foute boel. Dus dat vervolgens maar stap voor stap trachten op te lossen. Eerst alles afkoppelen en dan een voor een de bezetmelders bij zetten. Zo ontdekte ik wat defecte kabels en uiteindelijk, na opnieuw de webpagina's van Huib Maaskant nauwkeurig gelezen te hebben, kwam ik er achter dat de oude BMD16-SD niet op dezelfde wijze met adapters en cat.5 UTP kabels aangesloten kan worden als de BMD16N-SD. Met een mix van S88 kabels en UTP kabels is dat probleem uiteindelijk omzeild. Voor de toekomst heb ik vervolgens wel twee BMD16-SD adapters besteld.
3. Toen kon dan het testen uiteindelijk beginnen en vond ik nog wat fout geconfigureerde netwerkkabels. Die verzameling moet dus ook een keer nauwkeurig bekeken en opgeruimd worden.
4. Ik houd u verder op de hoogte. Want tot nu toe heb ik zelfs de OC32 en de MARDECs nog niet aangesloten. Dat zal ook nog wel wat verrassingen brengen.
27 oktober 2018:
En een beetje voortgang heb ik gemaakt. Alle printen zijn klaar en succesvol getest en daarnaast zijn een aantal kleine klussen geklaard: alle electronica is van labels voorzien, de kabels zijn zoveel mogelijk netjes weg gewerkt, maar aan het aansluiten van de wissels ben ik helaas nog niet toe gekomen. Wel heb ik inmiddels Koploper (Versie 9.4 build 2) weer draaiend. Ik heb de blokschema's uitgewerkt en ingevoerd. De hele onderwereld is nu in detail uitgewerkt en ingevoerd, inclusief bezetmelders, bloknummers en wisselnummers. De bovenwereld vanzelfsprekend nog niet. Wel is het hele baanplan al gereed, zoals uit onderstaande figuur blijkt.
Nu wordt het dus langzamerhand echt tijd om de wissels van het stationsemplacement Chur in te gaan bouwen en alle wissels van de onderwereld aan te gaan sluiten. Als dat voor elkaar is kan er echt uitgebreid getest gaan worden. Dat gaat nu nog teveel ad-hoc. In de komende tijd moet dat meer systematisch gaan gebeuren, voordat ik verder ga met het zichtbare traject.
Er zit logica achter de diverse schaduwstations, in totaal drie: Spinas, Landquart en Untervaz, die op deze baan zijn aangebracht.
-- In het station Spinas kunnen de RhB locomotieven opgesteld worden op weg van en naar Preda.
-- In het schaduwstation Landquart worden de SBB treinen opgesteld. De SBB treinen rijden in principe alleen van en naar Chur en kunnen in de tussentijd of wel in Landquart uit het zicht opgesteld worden of kunnen een rondje maken over het paradetraject op het laagste niveau om de spiraal heen.
-- De treinen van het RhB net die niet naar Arosa rijden, kunnen na vertrek uit Chur (van de perrons 1 en 2) opgesteld worden in het schaduwstation Untervaz. Vandaar kunnen ze ingezet worden op het traject naar Arosa of via Perron 1 en 2 weer tevoorschijn komen en verdwijnen (fictief) op weg naar Thusis of Landquart.
Deze logica moet in de komende weken in de praktijk op de proef gesteld gaan worden, maar wellicht ook pas als het hele baanplan voltooid is.
Ook het depot Sand zal in deze logica nog ingepast moeten gaan worden. Daar heb ik tot op heden mijn hoofd nog niet over gebroken. Wel ben ik al op zoek geweest naar foto's van het depot Sand om de bouw van deze locomotiefloods in te gaan plannen. Ter inspiratie hierbij een tweetal foto's die ik op Internet gevonden heb van het depot Chur Sand. Dat wordt een echte must voor dit gedeelte van de baan. Op de satellietfoto lag het depot helaas net in de schaduw.....
25 oktober 2018:
Een paar dagen vrij genomen om wat voortgang te maken. Een heleboel openstaande klussen afronden is het plan. Electronica afbouwen en plaatsen, kabels wegwerken, zoveel mogelijk wissels aansluiten, de rails uiteindelijk vastleggen om zo maar wat klussen te noemen. Met de electronica maak ik al voortgang. De beide nieuwe bezetmeldprints zijn klaar. Met de extra Decoder63 ben ik inmiddels al halverwege.
24 oktober 2018:
Het aansluiten van de camera's was toch weer een probleem. Nadat alles aangesloten was bleek ik een IP-conflict te hebben met het alarm systeem van mijn huis. Als ik de kabel naar de zolder loskoppelde was het conflict opgelost. Het was dus duidelijk waar ik moest gaan zoeken. Vervolgens kon ik niet meer bij de camera software omdat de firmware was verlopen. Het hele boeltje dus maar afgekoppeld en in alle rust van mijn studeerkamer de software opgewaardeerd en alles weer goed ingesteld. Kostte even een paar dagen maar nu werkt alles weer, zoals uit nevenstaande foto blijkt.
Ook had u nog een foto van de tweede Ge4/4 II te goed. Bij deze is deze schuld ook ingelost.
21 oktober 2018:
Deze week de camera's aangesloten om de schaduwstations te monitoren. Verder zijn deze week, met enige vertraging vanwege een verkeerd afleveradres, de MDS modellen gearriveerd via Anja Bange Modell. Op een of andere manier was onze adreswijziging niet doorgekomen bij Anja Bange. Dus toen een week na de aankondiging van de verzending er nog steeds geen pakje was gearriveerd, ben ik maar eens op onderzoek gegaan. Het pakje bleek afgeleverd op ons oude adres. Twee Ge 4/4/ II's en een viertal schuifwandwagens. Een mooie goederenset en een welkome aanvulling op het wagenpark. Verder ben ik de afgelopen dagen druk bezig om de benodigde extra electronische componenten te verzamelen en op de verschillende printplaten te solderen. Een aantal foto's ter rechterzijde ondersteunen dit verhaal. Ik ben momenteel bezig om een Decoder63 print te vervaardigen en twee BMD16N-SD prints. Een aantal onderdelen had ik op voorraad maar een aantal onderdelen heb ik nog via Conrad bij moeten bestellen. Komende week hoop ik deze prints verder af te bouwen. Daarna begint het aansluiten van de wissel aandrijvingen voor de schaduwstations.
13 oktober 2018:
Vandaag een administratieve dag. Ik heb alle blokken in een spreadsheet gezet en daarin automatisch de bloklengte laten berekenen. In de spreadsheet staan verder de secties, de rails in de sectie, de naam van de sectie en de bezetmelder die daaraan is aangesloten. Op die manier heb ik een goed overzicht en is ook Koploper straks makkelijker op te zetten. Ook fysiek heb ik nog wel wat gedaan. Ik heb namelijk alle blokken in de schaduwstations van een label voorzien en alle bezetmeldaansluitingen aan de spoorzijde (aan de onderkant) ook van een label voorzien, inclusief het bloknummer. Op deze manier wordt het eventuele foutzoeken in de toekomst een stuk eenvoudiger.
Nu ik dit heb gerealiseerd, is het ook mogelijk om vooruit te kijken. Ik heb totaal nog 40 bezetmeldpunten beschikbaar en een snelle inventarisatie leerde me dat ik er nog 62 nodig heb. Ik heb dus de beslissing genomen om bij Huib Maaskant nog twee BMD16N-SD bezetmeldprints te bestellen. Ook heb ik nog een aantal kabelgoten extra moeten bestellen. Tenslotte heb ik ook een aantal kabelgoten voor de zolder besteld om de elektra aansluitingen onder de tafel behoorlijk uit te kunnen breiden. Ik heb 8 meter kabelgoot besteld met 14 geaarde WCD's. Dat zou voorlopig genoeg moeten zijn. 8 meter is slechts een zijde van de zolder. De rest volgt later wellicht nog.
11 oktober 2018:
Gister een hele dag hard gewerkt, met als resultaat dat het hele station Chur van bezetmelders is voorzien. Het eerste rondje is dan ook al gereden. De volgende stap is het inbouwen van de ondervloerwisselaandrijvingen en dan het aansluiten van de wissels. Tegelijkertijd zal ik me eens langzaam gaan voorbereiden op het ontwikkelen van het blokschema voor Koploper. Maar alles op zijn tijd.
Vandaag een e-mail ontvangen van Anja Bange Modell dat mijn bestelling onderweg is. De op 5 maart bestelde wagens en lokomotieven komen er dus uiteindelijk aan. Binnenkort meer hierover.
8 oktober 2018:
Gister mijn verjaardag gevierd. Weer een jaartje ouder en een beetje wijzer. Van mijn vrouw een aantal reliefhuizen van Faller (232380) gekregen om een begin te maken met de aankleding van Chur.
Ondanks de feestelijkheden de laatste dagen toch wat voortgang geboekt met de aanleg van de baan. Alle keerlussen zijn nu aangesloten en op het aangesloten deel van de schaduwstatioons vindt al testrijden plaats. Alle verrassingen wil ik eruit hebben voor ik verder ga. Ook ben ik dit weekend begonnen met de aanleg van het station Chur. Vanzelfsprekend komt dit deel in het zichtbare gebied, dus daar moeten de railbeddingen in orde zijn. Dus de bekende methode met het vulpotlood weer uit de kast gehaald (zie hiervoor ook het hoofdstuk Aanleg onder de tab Techniek op deze website). Maar ten overvloede hier een beschrijving en een compilatie van foto's van het uitgevoerde proces. Eerst wordt de rails zo nauwkeurig mogelijk gelegd op de kale ondergrond, onder andere met behulp van de 2m lange aluminiumstrip. Als de rails goed ligt, wordt handmatig met een potlood of vulpotlood de hartlijn van de rails op de onderplaat overgebracht. Met de lange strip worden de rechte lijnen uitgezet en getekend. Daarna wordt de rails weer teruggeplaatst en tijdelijk met spelden gefixeerd. Daarna komt de vulpotloodwagen in actie (foto 1 en 2). De contouren van de railbedding worden op deze wijze vastgelegd (foto 3). Op de ondergrond staat het trace nu duidelijk zichtbaar getekend (foto 4). De ruimte tussen de contouren wordt vervlgens met kurklijm ingesmeerd. Ook de onderzijde van de railbedding (Faller 222555) wordt met deze lijm ingesmeerd (met een roller over 24 strips in een keer). Als beide transparant zijn opgedroogd kunnen ze verwerkt worden. Het eindreultaat voor de elektrische aansluiting is in de laatste twee foto's (foto 5 en 6) van de compilatie te zien. Nummering van links naar rechts en van boven naar beneden.
Inmiddels ben ik begonnen met de elektrische aansluiting van het station Chur. Dus nog een paar avondjes en het eerste rondje kan gereden worden. Dat vereenvoudigt in ieder geval het testrijden aanzienlijk.
4 oktober 2018:
Zoals gister beloofd, hierbij een aansluitschema voor een individuele keerlus. Meerdere keerlussen kunnen door een individueel relais (tot een maximum van 7) parallel aan het hier getoonde relais aangesloten worden. De bruine uitgangen van de voeding van de Power 4 booster en van de IB II worden doorgelust via de ringleiding. Ook de bruine uitgangen van de verschillende transformatoren (naar IB II en Booster) worden onderling doorverbonden.
3 oktober 2018:
Op basis van een suggestie van Huib Maaskant op zijn website ben ik eens gaan bekijken of ik de keerlusrelais' niet zelf zou kunnen bouwen. Op basis van de Uhlenbrock 61080 ben ik dit eens verder gaan uitzoeken. Het keerlusrelais van Uhlenbrock is een Zettler AZ742-2C-12DE geschikt voor 8A. Bij Conrad heb ik een vergelijkbaar model geschikt voor 10A gevonden (AZ733-2C-12DE) dus zeker goed. Na twee dagen was dit relais in huis. Vervolgens heb ik op een strokenprint een ontwerp gemaakt gelijk aan de Uhlenbrock en aan de hand van het schema van Huib. Op bijgaande foto's is de schakeling, het ontwerp en het eindresultaat te zien. Even solderen en vervolgens testen. Het werkt als een zonnetje...... en voor een kwart van de prijs van de Uhlenbrocks. Waarschijnlijk kan het via de Chinese route nog goedkoper, maar daar wilde ik niet op wachten.
De oplettende lezer zal zien dat op de uiteindelijke printplaat de kroonstenen op bijgaande foto een gaatje teveel naar de bovenzijde zitten. Dat is nog tijdig hersteld.
Met deze zelfbouw print zijn nu vier van de vijf keerlussen in de schaduwstations aangesloten. En alles functioneert naar wens. De enige lus die nog aangesloten moet worden is Keerlus 1 in de schets van 24 augustus 2018. Een schets van de gebruikte schakeling met de Power4 booster en de keerrelais' zal ik een dezer dagen ook plaatsen. Iedere keer is het namelijk best wel weer een klus om het goed uit te zoeken. De laatste keer dat ik een keerlus heb aangesolten was in 2006, denk ik. Dus het was wel weer even graven. Om dat in de toekomst te voorkomen zal ik de schets hier ook bewaren.
Ondertussen raken de schakelpanelen best wel vol: 8 Decoder63 printen, 8 bezetmelders van Viessmann en 4 BMD16N-SD. Daarnaast een Power4 en 5 keerrelais'. En dan heb ik het nog niet over de seindecoders en de ontkoppeldecoders. Plaatst heb ik nog wel, maar ik hoop dat ik van alles genoeg heb. De schaduwstations hebben al een behoorlijk beslag gelegd op de beschikbare capaciteit. Maar we gaan moedig voorwaarts en we zullen wel zien hoever we komen.
26 september 2018:
Inmiddels zijn de schaduwstations Untervaz en Spinas volledig van bezetmelders voorzien en is het testrijden in volle gang. De diverse keerlussen zijn echter nog niet aangesloten, dat klusje laat ik liggen tot alle andere bedrading gelegd is.
Ondertussen is ook de beste positie voor de commandopost bepaald. Op bijgaande foto's is te zien dat ik die geplaatst heb ter hoogte van het schaduwstation Spinas, tussen de spiraal en de toekomstige keertunnels. Vandaar heb ik een goed overzicht en is alles goed bereikbaar.
Het trekken van de bedrading is even onderbroken, omdat ik door mijn kabelgoten heen was. In de huidige opzet gebruik ik duidelijk meer goten dan voorheen. Dus heb ik er 5 goten van totaal 10 meter bij besteld om de onderwereld af te kunnen maken. Het monteren van die goten staat voor de komende dagen op het programma en dan zal ook station Landquart van bezetmelders worden voorzien. Daarna rest alleen nog het definitief vastleggen (op kurk railbedding) van het station van Chur. Als dat voor elkaar is, kan er voor het eerst rond gereden worden. Dat wordt wel een mijlpaal. Ik hoop midden oktober zover te zijn.
Daarna volgt het aansluiten van de wissels, wat ook nog wel even zal kosten. Alle wissels worden gaandeweg wel al van hun aansluitstripjes voorzien, dus dan is het een kwestie van aansluitdraden uitmeten en solderen.
16 september 2018:
Het is zover: de eerste locomotief heeft weer een stukje gereden. Inmiddels zijn er al 21 bezetmelders aangesloten. Dus de spiraal en het schaduwstation Spinas zijn alweer te berijden. De bijgaande video doet hier op een eenvoudige wijze verslag van. Het gaat alweer de goede kant op, maar het kost wel heel veel tijd.
Deze week behoorlijk wat tijd gespendeerd aan het aansluiten. Zoals aangekondigd heb ik alle railaansluitingen aan een soldeerstrip gemonteerd en vanaf daar de aansluitkabels verder geleid. Ik heb een aantal vurenhouten timmerpanelen aangeschaft en die met pianoscharnieren aan de onderbouw bevestigd. Voor het monteren kun je die verticaal hangen (linkerfoto) en in gebruik kan je het paneel opklappen (rechterfoto). De panelen worden door twee magneetsluitingen hoog gehouden. Dit werkt tot nu toe zeer bevredigend. Het aansluiten kost je in ieder geval niet meer je rug. En ook het fout zoeken is vele malen eenvoudiger. Ik denk in totaal vier van deze panelen nodig te hebben. Zoals op de linkerfoto te zien is, is er nog voldoende plaats voor extra Decoder63 prints en/of andere printplaten en schakelmaterieel.
Verder ben ik deze week bezig geweest om de elektra voorzieningen op de zolder te verbeteren. Alle stopcontacten (of netter gezegd wandcontactdozen) waren helaas ongeaard. Dus uit een naburige ruimte heb ik de aarddraad doorgetrokken en een bestaand opbouw stopcontact heb ik vervangen door een randgeaard opbouw stopcontact. Nu nog een aantal kabelgoten door de ruimte heen plaatsen om voldoende aansluitpunten/wandcontactdozen beschikbaar te maken.
Na een week hard werken uiteindelijk ook de zolder maar weer eens goed opgeruimd. Een aantal dozen voorlopig maar in de opslagruimte gezet, zodat de vloer wat vrijer toegankelijk is. Daarna ook de hele vloer maar weer eens goed gezogen. Het ziet er nu weer piekfijn uit en komend wekend kunnen we weer met volle energie verder met het aansluiten van de schaduwstations.
10 september 2018:
Voor ik verder kan met de aansluitingen eerst maar eens een aantal ringleidingen aangebracht. Ik heb besloten om er totaal 6 te maken: voor de digitale spanning (2 stuks), de boosterspanning, wissels, verlichting en straatverlichting. Ik heb een aantal grote kroonsteenstrips gekocht en daar de draden, met isolatie, in vastgeshroefd. Zo kun je draden redelijk strak opspannen. De diameter van de kroonsteentjes had iets groter gemogen, aangezien de isolatie van de koperdraden hier en daar wat afgeschaafd is tijdens het doorvoeren. Maar de isolatie is nog in tact.
Als volgende stap ben ik begonnen met het solderen van contactstrips aan alle wisseldraden (3-voudig) en de railaansluitingen (enkelvoudig). Deze contactstrips worden met behulp van een lijmpistool naast de tafeldoorvoeren gemonteerd en vandaar komen de langere aansluitdraden naar de ringleidingen of de decoders. Dit geeft in de toekomst meer flexibiliteit bij het omwisselen en het eventuele foutzoeken. De strips worden door middel van stickers gemarkeerd als W# en B# (wisselnummer en bloknummer). De langere aansluitdraden worden gemarkeerd door een tie-wrap met kabelmarker en in kabelgoten weggewerkt. Op deze manier hoop ik dat ook de onderwereld overzichtelijk blijft.
1 september 2018:
De voortgang zit wat tegen. Bij het aanbrengen van de blokken en de blokscheidingen liep ik tegen een onverwachte keerlus aan. Het heeft me heel wat hoofdbrekens gekost om deze keerlus te ontdekken. Maar uiteindelijk denk ik dat het nu gelukt is. Dit betekent dan wel dat er nu in totaal 5 keerlussen zijn en dat was nou ook weer niet de bedoeling. Ik ga dus toch nog eens kijken of er nog een of twee verwijderd kunnen worden. Inmiddels ligt wel de hele baan in de onderwereld op zijn plek en is van alle scheidingen voorzien. Op diverse plaatsen moeten nog wel de wisselstraten van aansluitdraden voor de railspanning worden voorzien. Ik zag vandaag dat ik dat hier en daar vergeten was. Wel geïsoleerd, maar niet van aansluitdraden voorzien.
25 augustus 2018:
De legenda voor het gebruik van de stippen is tot nu toe: Rood = enkelzijdige scheiding, Zwart = dubbelzijdige scheiding, Geel = onzichtbare aansluiting, Oranje = Booster (keerlusrelais). Grotere witte stippen zijn voor de identificatie van bezetmelders en wissels. Ook aan de onderzijde van de tafel worden deze door middel van stickers traceerbaar gemaakt.Het opsplitsen in blokken en secties en het maken van de aansluitingen vordert gestaag.
24 augustus 2018:
De uiteindelijke layout van de schaduwstations zoals ik die momenteel aan het bouwen ben.
's Avonds nog even snel een foto gemaakt van het schaduwstation Untervaz, nadat alle scheidingen (zie de rode stippen) en aansluitingen aan de rails zijn aangebracht (alle draden hangen nog los onder de tafel). Na montage van de aansluitingen zet ik de rails tijdens het drogen van de lijm tijdelijk vast met schroeven 3.0 x 12 en 8mm ringetjes. De lijm wordt, als alles klaar is, om de twintig bielzen door middel van een injectiespuit ingedruppeld. Het werk vordert gestaag, nu de temperatuur op de zolder wat gedaald is. Hiernaast verder nog een foto met wat alleen maar te omschrijven is als "werk in uitvoering". Er is nog wel orde in de chaos, geloof het of niet.
Deze dagen ben ik bezig met de indeling van de blokken. In- en uitrijsecties aanmaken gericht op twee meldpunten per blok waar dat mogelijk is, zoals Koploper dat graag ziet. Het streven is om de in- en uitrijsecties ieder ongeveer 30 cm lang te maken. De rest van het blok blijft in principe ongedetecteerd.
Aangezien het er naar uit gaat zien dat ik een groter aantal wissels ga gebruiken, heb ik ook maar eens bij Kees Moerman (Parallel63) geïnformeerd of hij nog een Decoder63 print voor me wil maken. Hier reageerde hij bijna onmiddellijk op en beloofde dat hij dat de komende twee weken gaat regelen. (Binnen een week had ik de extra printplaat al in huis. Hulde.) Langzamerhand valt dus alles op zijn plek. We gaan voor een uitgebreider baanplan, dus toch meer rails in tegenstelling tot eerdere berichten.
23 augustus 2018:
Vandaag een tripje gemaakt per fiets naar Den Haag om bij Pippoos boekbinderslijm aan te schaffen. Het idee is om de rails met deze lijm, die na drogen flexibel blijft, op het kurk te lijmen. Ik heb dan de hoop dat het dempende vermogen van het kurk behouden blijft. Tevens op de terugweg bij Bruna een groot aantal zelfklevende stippen in 6 verschillende kleuren gekocht om de railscheidingen duidelijker aan te geven dan ik in het verleden deed. Op deze wijze ben ik van plan dubbele isolatie, eenzijdige isolatie, aansluitdraden en wat dies meer zij duidelijk te markeren. Gemak dient de mens tenslotte.
22 augustus 2018:
Na twee dagen hard door werken is al het kurk uitgesneden en verlijmd. Met 5 vierkante meter kurk en een kilogram kurklijm redde ik het net. Met behulp van bruin pakpapier heb ik eerst mallen gemaakt van de verschillende delen van de timmerplaat ondergrond. Deze mallen heb ik vervolgens nauwkeurig uitgeknipt en overgetekend op het kurk. Met een Stanleymes tenslotte het kruk uitgesneden. Daarna beide zijden, de timmerplaat en het kurk, met lijm ingesmeerd en gewacht totdat de lijm transparant is opgedroogd. Daarna heb je volgens de gebruiksaanwijzing 48 uur om de kurk te verwerken. Na het opdrogen zijn de oppervlakken niet meer plakkerig en kunnen de diverse kurkstroken gewoon gestapeld worden. Pas wanneer je de twee ingesmeerde delen samen brengt doet de lijm zijn werk. En dat werkt prima.
Zoals te zien is in bijgaande foto heb ik de spiraal gelaten zoals hij was. Dat functioneerde goed en dat werk wil ik niet overnieuw doen. Als overtuigend bewijs van de gedane arbied bijgaand nog een fotootje. De volgende stap wordt het indelen in blokken en daarna de aansluitingen van die blokken.
In de rechterkolom tenslotte nog een foto nu eens een keer genomen vanaf de andere kant van de zolder in de richting van de werkhoek.
21 augustus 2018:
Na een vakantie van twee weken in Zwitserland in mijn resterende week vakantie de draad van de nieuwbouw weer opgepakt. Als eerste de onderplaten (8 mm dikke timmerplaten) op maat gemaakt en daarop vervolgens kurkplaten aangebacht. Ik maak hierbij gebruik van 3 mm dik kurk, gelijke dikte als de railbeddingen van Faller, dat ik op een rol van 5 x 1 meter gekocht heb bij de Kurk Specialist. Voor het aanbrengen maak ik gebruik van kurklijm, die niet in het kurk dringt, waardoor de dempende eigenschappen behouden blijven. Dit vergt al met al aardig wat tijd, maar zoals gezegd, haast hebben we niet. Hoe het eerste deel erbij ligt ziet u op bijgaande foto. De rails liggen hier nog niet vast (eerst moeten alle aansluitingen en scheidingen nog aangebracht worden). Het uitlijnen doe ik met behulp van een 2 mm dikke 2cm brede en 2 m lange aluminium strip. Dat werkt prima zoals uit de foto moge blijken.
4 augustus 2018:
Deze week schoot me opeens te binnen dat de Houtloods ook tweedehands materiaal verkoopt. Dus donderdag maar weer eens op de fiets gesprongen en eens lopen grasduinen in de voorraad tweedehands spullen. Ik heb er een behoorlijk aantal railstukken uit weten te halen, die er nog goed uit zien en goed bruikbaar zijn. Het overzichtsstaatje van de voorraad is vandaag bijgewerkt. Dat is weer een stap in de goede richting en het realiseren van mijn nieuwe baan. Met deze aanschaf had ik voldoende om de schaduwstations te gaan bouwen. Dus dat ben ik dan maar gaan doen.
Tijdens de bouw bleek de opzet van het schaduwstation Untervaz niet te kloppen met wat ik in gedachten had. Bij een nadere analyse van de treinbewegingen bleek dat de keerlussen 1 en 2 vanuit dezelfde richting aangereden werden. Dat was dus niet de bedoeling. Daarom keerlus 1 aangepast en de toegankelijkheid van Untervaz vergroot door de wissels links en rechts om te draaien. De ontwerptekeningen worden na de bouw "as-built" aangepast. Tijdens de bouw verandert er namelijk nog wel meer.
3 augustus 2018:
Vandaag een e-mail ontvangen van Anja Bange Modellbau. De levering van de Ge4/4 II's en de schuifwandwagens laat nog wat langer op zich wachten. Hopelijk zijn ze gearriveerd voor het herfstseizoen, het bouwseizoen, begint. Hoewel, echt haast heb ik natuurlijk niet.
1 augustus 2018:
Vandaag is de nationale feestdag van Zwitserland. Vandaar een klein eerbetoon in de afbeeldingen hiernaast.
Zoals gezegd heb ik eerst de inventaris maar eens opgemaakt. Dat ging redelijk vlot, want zoals gezegd in een aantal posts geleden heb ik alle rails overzichtelijk gerangschikt in een aantal dozen. Het tellen is dan niet zo'n uitdaging meer. De inventaris staat samengevat in de tabel. Mijn baanplan is toch wel behoorlijk groter dan de vorige baan, blijkt nu, zeker in het aantal wissels. Daarnaast was mijn materiaal gebruik nog niet afgestemd op wat ik in bezit had. Op basis van de inventaris een aantal zaken aangepast om beter gebruik te kunnen maken van wat ik al in bezit heb. Dit betekent dat een aantal bogen in de schaduwstations van R3-R4 naar R1-R2 teruggebracht is en tevens dat een schaduwstation van vorm veranderd is om het wisselgebruik beter af te stemmen. Daarnaast heb ik in het zichtbare deel een aantal flauwere bogen aangebracht, R5-R6, waar dat mogelijk was. Tenslotte heb ik ook station Langwies een hele lus dichter naar Preda verplaatst. In het oorspronkelijke plan was de helling naar Langwies anders niet realistisch geweest. De bovenbeschreven wijzigingen zijn doorgevoerd in de "sneak preview" en in de plattegrond van de schaduwstations zoals eerder gepubliceerd (22 juli).
22 juli 2018:
Momenteel werk ik gestaag verder aan het ontwerpen van de onderwereld van mijn nieuw geplande modelbaan. De uitdaging ligt hier aan de kant van Chur. Om het SBB bedrijf ook een plaats te geven moeten de SBB treinen vanuit de onderwereld naar station Chur en vandaar ook weer terug naar beneden. Voor de hellingen die daarvoor nodig zijn is wel ongeveer 2 meter nodig en liever wat meer om de stijgingspercentages niet te groot te maken. Dus dat gaf al met al heel wat gepuzzel. Maar ik denk dat ik er nu in geslaagd ben. De schaduwstations zijn op dit moment vanzelfsprekend het belangrijkste, want die moeten als eerste aangelegd worden. De bovenwereld en dan met name het traject vanaf Langwies wordt wellicht nog wel een keer opnieuw ontworpen. Voorlopig kan ik er echter mee uit de voeten.
Als volgende stap ga ik nu eerst maar eens de inventaris opmaken. Enerzijds wat ik precies in voorraad heb en anderzijds hoeveel van welk type rails ik tot nu toe heb gebruikt in de ontwerpen. Op basis daarvan moet er misschien nog hier en daar wat aangepast worden. Het plan was om de nieuwe baan zoveel mogelijk met de beschikbare middelen te gaan bouwen. Uitzonderingen daar gelaten, natuurlijk.
15 juli 2018:
Naarmate meer mensen vragen wat voor thema ik nu ga kiezen voor mijn modelbaan begin ik toch steeds harder te twijfelen. Eigenlijk vind ik het een beetje suf om dezelfde baan opnieuw te gaan bouwen, maar tegelijkertijd heb ik zoveel gebouwen ontworpen en gebouwd dat ik die niet weg wil gooien of verkopen. Dus we hebben momenteel een groot dilemma. Een van de oplossingen waar de gedachten naar uitgaan is het traject Chur naar Arosa.
Nadeel is dat Arosa een eindstation is, wat ik minder aantrekkelijk vind; een voordeel is dat ik in Chur het SBB bedrijf met de Rhätische Bahn prachtig kan combineren. Wat ik momenteel aan het ontwerpen ben is een fictieve lijn met elementen uit de werkelijkheid. In het ontwerp zitten Chur Hauptbahnhof, Chur Stadt, Chur Sand, Langwies en Preda met de vier Albula viaducten uit het traject Muot-Preda. Om dit enigszins te kunnen realiseren heb ik de tafels zoals die stonden opgesteld iets uitgebreid met een tafel van 80 x 65 cm en een tafel van 180 x 50 cm. In nevenstaande foto een overzicht van de tafelopstelling op dit moment.
11 juni 2018:
Vandaag bij de Gamma 10 stuks timmerplaten van 8 mm dik gekocht (121 x 60 cm) om de baan op uit te gaan leggen en als het ontwerp volledig voltooid is de railtracees uit te gaan zagen. Een verandering ten opzichte van de vorige baan. Daar gebruikte ik voornamelijk MDF, maar uiteindelijk besloten dat dat te zwaar, onnodig duur en niet vochtbestendig is.
10 juni 2018:
Het bleken dus uiteindelijk 38 flexrails te zijn en per rails was ik bijna een half uur kwijt. Maar goed, de klus is geklaard. In de loop van de week ook maar een paar grote opbergdozen aangeschaft bij de Gamma. Daarmee heb ik mijn voorraad rails en wissels mooi overzichtelijk gerangschikt en opgeborgen.
Gister op de fiets ook nog even een tripje naar de Houtloods gemaakt. Dat is nu inmiddels wel wat verder (8.5 km enkele reis) en ik moet zeggen dat de voorraad wel steeds kleiner wordt. Begrijpelijk, maar jammer. Ik verlang zeker wel terug naar de Wapstad op de Huis te Landelaan. Toen hadden ze een geweldige sortering en greep je bijna nooit mis. Nu ik ging ik slechts voor raillassen en geïsoleerde raillassen, maar van de eerste hadden ze er wel geteld 20 in voorraad. Op deze manier ga je wel steeds meer via internet bestellen.
4 juni 2018:
Inmiddels zijn we 3 weken verder na het laatste bericht. Het schoonmaken van de rails blijkt een duivels karwei te zijn. Bij mijn vorige baan heb ik als isolatiemateriaal kunststofplaten (ondervloer voor laminaat) gebruikt en de rails daar met flinterdun dubbelzijdig tape van 3M op geplakt. Die combinatie van de toplaag van het kunststof en het dubbelzijdig tape is slechts met zeer veel moeite van de rails af te krijgen. Ik heb nu ongeveer 80% onder handen gehad. Wat nog moet zijn een twintigtal korte rails, maar - waar ik het meest tegen opzie - ook nog de flexrails. En dat zijn gauw een goede dertig stuks, een aanzienlijke lengte dus. En het is echt handwerk.
15 mei 2018:
Het komende lange pinksterweekend ga ik eerst maar eens controleren wat de staat is van de rails en wissels, die van de oude baan afgekomen zijn. Ze moeten op zijn minst schoon gemaakt worden en van de resten ballast, anders strooisel en lijm worden ontdaan. Daarnaast is een controle van de loopvlakken gewenst en zal een totaal inventarisatie gemaakt worden (want er is wel wat gesneuveld hier en daar). Ook het functioneren van de wissels zal gecontroleerd moeten worden. Ik wil straks als ze op hun plek liggen niet voor verrassingen komen te staan. Met die kennis gewapend kunnen dan de schaduwstations ontworpen worden.
12 mei 2018:
Inmiddels heb ik via Internet een boek aangeschaft met als titel "Eisenbahnatlas Schweiz" uitgegeven door Schweers + Wall. Enerzijds om meer informatie over andere mogelijke trajecten te vergaren, anderzijds om meer detail van de Albulabahn te verkrijgen. Dat is gelukt.
11 mei 2018:
Het is hier bijna een halfjaar erg stil geweest. In ieder geval wat betreft bouwactiviteiten. Van de afbraak van de vorige Albulabaan heb ik op 20 februari nog verslag gedaan. De eerste 3 maanden van 2018 ben ik druk bezig geweest met de verbouwing van ons nieuwe huis. Op 22 maart zijn we daar in getrokken en na het uitpakken van de nodige dozen (150!) en het inrichten van het huis, was het uiteindelijk in april weer tijd voor wat modelbaanactiviteiten. Als eerste de beschikbare tafels maar eens op de vloer uitgelegd en bekeken wat de geschikte hoogte zou kunnen zijn, gegeven de omstandigheden op de zolder. Uiteindelijk heb ik besloten de baan op 100 cm hoogte te leggen. Rekening houdend met het feit dat ik wat ouder ben geworden en gedurende de komende bouwperiode alleen maar ouder wordt. Als het weer 12 jaar gaat kosten, dan ben ik tegen die tijd 74. Dus daar ben ik toch maar wat rekening mee gaan houden.
Zoveel mogelijk van het materiaal van de vorige baan wil ik sowieso hergebruiken. Dus moesten de poten verlengd worden. De vorige baan lag op een hoogte van 60 cm. Deze poten waren fabrikaat IKEA en zijn helaas niet meer leverbaar. Verlengen was dus de enige optie. De poten zijn verlengd met vurenhoutenbalkjes van 25 x 7 x 7 cm. Deze zijn met deuvels en houtlijm aan de ronde poten bevestigd. Aan de onderzijde van de ronde poten zijn slagmoeren aangebracht waarin stelpoten gedraaid kunnen worden. Zo is de baan goed uit te lijnen. De nieuwe poten paren zijn te zien op bijgaande foto. De beide poten zijn met vurehouten planken van 82 x 7 x 1.8 cm met elkaar verbonden. In de open ruimte is plaats voor een exact op maat geschaafde plank die aan de tafel delen wordt bevestigd. Op deze manier blijven de tafeldelen uitneembaar, is de tafel in hoogte bij te stellen en staat het geheel super stabiel. Zie bijgaande foto's voor de details.
Uiteindelijk heb ik besloten een u-vorm te bouwen. De ene poot van de U is 490 cm, de andere poot is 540 cm en de korte zijde is 270 cm. Daarmee houd ik een bewegingsruimte in het midden over van 110 cm, mogelijk kan daar op termijn op een enkele plek nog wat ruimte van af gesnoept worden. De totale lengte is niet veel meer dan ik bij mijn oude baan had, die is toegenomen van 12 naar 13 meter. Wat beduidend beter is, is de toegankelijkheid en de werkhoogte is ook duidelijk toegenomen. De entree van de zolder - direct bovenaan de vaste trap - is ingericht als werkplaats. Ik heb daar ongeveer een ruimte van 2 x 2 meter voor vrij gehouden. Vanaf dat punt is de bijgaande foto genomen.
Deze werkzaamheden zijn twee weken geleden afgerond. Momenteel ben ik druk bezig om na te denken over het nieuwe thema en met behulp van WinTrack versie 11.0 ben ik weer voorzichtig begonnen om diverse layouts uit te proberen. Op dit moment zal ik de verwachtingen al wat temperen. Ik ben echt van plan om zoveel mogelijk van mijn spullen opnieuw te gebruiken. Dan blijf ik dus automatisch bij het thema Albulabahn. Maar zoals al eerder gemeld, deze keer wil ik wel nog dichter bij de werkelijkheid blijven. Ik houd u op de hoogte.
5 maart 2018:
Tijdens de voorbereiding van de verhuizing en net voor de wintersportvakantie nog even snel de laatste nieuwtjes van Anja Bange Modellbau besteld. Twee Ge4/4 II's: de 612 en 628 van MDS-Modell en 4 Schiebewanddwagen van de RhB: een met RhB opschrift, een met Valser opschrift en 2 met Calanda Bräu opschrift. Een verrijking van het goederenvervoer op de nieuwe baan. En nu maar afwachten wanneer ze daadwerkelijk geleverd gaan worden. Dat wil nog weleens langer duren dan verwacht. De mededeling eind april was dat het eind juli en augustus zou worden. We zullen het zien.