Station Muot
Het eerste bouwwerk voor de Albulabahn is aangeschaft in Basel (Zwitserland). De firma Tip-Top Modell heeft een groot aantal van de gebouwen van de Albulabahn in schaal N van hout vervaardigd. Niet goedkoop maar fantastisch voor wat betreft kwaliteit en uiterlijk. Bijgaand een eerste plaatje van het zojuist gearriveerde model. Dit eerste model zal denk ik gebruikt gaan worden als voorbeeld voor de bouw van de stations van Preda en Bergün. Inmiddels heb ik daar wel al wat foto's van en ik weet de afmetingen bij benadering. Dat zou dus voldoende moeten zijn voor eigenbouw.
Walliser huizen
In de zomervakantie een paar modellen van Tilly gekocht om te kijken hoe die me bevallen. De twee modellen zijn het Walliser huis Fiesch en het Walliser huis Blatten. De pasvorm van deze modellen is uitstekend en het schilderen op deze manier, en tegelijkertijd verouderen bevalt me eigenlijk wel. De modellen zijn niet echt afkomstig uit Graubünden, maar op mijn vele tochten daar ben ik toch wel vergelijkbare bouwsels tegengekomen. Ik zal me bij de aanleg van de baan dan ook wel enige vrijheden toestaan. Het schilderen van deze resin modellen wordt uitstekend beschreven in de folders en op de website van Artitec.
Schuur
Tijdens mijn laatste ski-vakantie met Kerstmis 2008, al skieënd inspiratie opgedaan voor de bouw van een echte Zwitserse schuur. Een paar foto's gemaakt in de omgeving, onder andere vanuit de skilift. Met behulp van het Autocad programma en de Profiler deze schuur maar eens gebouwd voor de Albulabahn. Allereerst hierbij de foto van de werkelijkheid. Sneeuw overladen, dus enkele details zijn op de gok gedaan.
In eerste instantie gewapend met potlood, gum en papier een ruwe opzet gemaakt van de schuur en de maten. Vervolgens dit als een papiermodel in elkaar geknutseld om te zien of de verhouding ook daadwerkelijk kloppen voor de modelbaan. Daarna besloten uit hoeveel lagen het echte model zou gaan bestaan en dat vervolgens in Autocad opgezet. Daarna plotten, uitsnijden, schuren, verven en in elkaar zetten. Het voorlopige resultaat staat op de onderstaande foto. De ramen zijn deze keer van Krystal Klear en waren bij het maken van de foto nog aan het drogen. Een aantal details moeten volgende week nog verder aangebracht worden.
De extra details zijn aangebracht en het hele bouwwerk is licht vervuild. Zo kan het er wat mij betreft best mee door. Op termijn zal de schuur dan nog in het landschap ingepast worden: modderige grond in de buurt van de schuur, oude hekken, rommel en wat dies meer zij. Maar dat zal nog even op zich laten wachten, vrees ik.
Maanden later, het is nu Kerstmis 2009, een paar dagen besteed aan het verder aankleden van het gebied rond de Rugnux tunnel. Ook de schuur, die ik in het voorjaar van 2009 heb gebouwd heeft nu zijn plaats gevonden. De technieken hoef ik hier niet meer te bespreken, die kunt u in het voorgaande en op de andere pagina's nalezen. Hier even een korte impressie van de resultaten van twee weken hier en daar een uurtje werken aan de baan.
Zoals op de middelste twee van de bovenstaande foto's is te zien, heb ik ook een achtergrond aangebracht. Helaas is dit slechts een tijdelijke oplossing. Deze achtergrond is een overblijfsel van de vorige baan en voor de huidige baan is deze achtergrond helaas te klein. Maar een geschikte achtergrond voor de totale lengte van ruim vijf meter heb ik nog niet gevonden.
De plaatsing van de schuur is nog niet defintief. De schuur moet nog beter op de ondergrond geplaatst worden (nu zie je nog naden) en de omgeving moet nog met personen, dieren en de gebruikelijke rommel verder afgewerkt worden.
Stationsgebouw Preda
Mijn eerste huis gebouwd in schaal N. Behoorlijk geploeter, nog niet klaar, nog niet geschilderd, maar het gaat de goede kant op. De eerste foto is gemaakt tijdens het passen. De diverse geveldelen worden hier met tesaband bij elkaar gehouden. De tweede foto is tijdens het uiteindelijke samenbouwen en lijmen gemaakt. Al de witte delen worden binnenkort vanzelfsprekend nog geschilderd.
In de avonduren het schilderwerk en de verdere detaillering ter hand genomen. Het model wordt steeds completer. Binnenkort zal ik nog proberen een foto op te duikelen van het origineel vanuit een vergelijkbaar optiek.
De dag na hemelvaart een vrije dag. De hele dag aan het klussen besteed. Het station Preda is verder afgebouwd. De dakspanten zijn aan vier zijden aangebracht. De ingang en het kantoortje van de stationschef zijn aangebouwd. Tenslotte zijn ook de goten aangebracht. Daarnaast zijn brievenbussen en brandblusser geplaatst. Tezinertijd moeten er nog wat bankjes geplaatst worden voor de wachtende reizigers, maar die had ik helaas niet meer in voorraad. De foto hierboven rechts en de statiefoto hieronder zijn uiteindelijk buiten in de zon genomen voor het beste resultaat.
Artitec goederenloods
Een ander onderdeel van het emplacement Preda is op een iets simpeler manier tot stand gekomen. De franse goederenloods van Artitec (14.150) heeft verrassend veel overeenkomsten met de gebouwen, die je op Zwitserse emplacementen tegen komt. Dus daarom niet getwijfeld en dit model aangeschaft, gebouwd en geschilderd.
Kit bashing
In plaats van de volledige zelfbouw van het station Bergün heb ik bij toeval een andere mogelijkheid voor de bouw ontdekt. Zo af en toe grasduin ik eens door de inventaris op N gebied van mijn plaatselijke detailhandel. Zoals gezegd bij toeval liep ik hier tegen het Faller modelnummer 232460 - genaamd station Reichenbach - aan. En sterker nog, er lagen twee verpakkingen. Dus voor het eerst maar eens aan serieus "kit bashing" begonnen (van twee modellen één nieuwe maken).
Bij nadere bestudering ontdekte ik dat dit model in principe grote overeenkomsten vertoond met het station van Bergün (zie het bijgaande plaatje van TipTop Models). Om een of andere reden is de lay-out aangepast, maar je herkent een aantal karakteristieke elementen zonder problemen. Ter plekke heb ik dan ook besloten de twee verpakkingen aan te schaffen en van de twee bouwdozen er één te maken, die de werkelijkheid van het station Bergün dichter benaderd.
Wat zijn de overeenkomsten en de verschillen? Het stationsgebouw is in werkelijkheid bijna anderhalf keer zo lang als het Faller model. Daarnaast is de overdekte ruimte tussen het stationsgebouw en kiosk/toiletgebouw ook nog eens twee keer zo lang. Tenslotte zit het balkon op de eerste verdieping in werkelijkheid aan de andere kant ten opzichte van waar Faller het geplaatst heeft. Hier ligt dus nu de uitdaging.
Met name tussen het onderste deel van foto 2 en foto 3 vallen de overeenkomsten (en de verschillen) duidelijk op. Kijk bijvoorbeeld naar het toiletgebouw. Als laatste verschillen vallen dan nog op de houten bekleding aan de straatzijde, die bij Faller ontbreekt en het dak dat in werkelijkheid wat verder oversteekt. Of er in werkelijkheid een voetgangerstunnel is, wens ik te betwijfelen, maar dat heb ik voorlopig maar even zo gelaten. (Foto met dank aan Tip Top Modell, Basel, CH)
Als eerste dus maar eens met de bodemplaat begonnen. Het TipTop Model in foto 3 heeft een totale lengte van 35 cm. Dat was mijn streef getal. Het Faller model in orginele staat is 22.6 cm. Dus er moest ongeveer de helft in lengte bij verzonnen worden. De helft daarvan zit in het stationsgebouw en de andere helft in de overkapping tussen het stationsgebouw en het bijgebouw. Op foto 4 is nog goed te zien dat ik de fundering van het gebouw er nog een keer aan toegevoegd heb en dat ik de lengte onder de overkapping verdubbeld heb.
Nadat de lijm gedroogd is, heb ik met modelbouw plamuur de naden opgevuld en vervolgens het geheel zo vlak mogelijk afgewerkt met behulp van mes en vijl. Van het tweede deel worden ook een aantal strips ter geleiding van bouwdelen verwijderd worden. Nadat alles weer vlak is afgewerkt, kan met de airbrush het geheel van een egale kleur grijs voorzien worden.
Op deze foto is nog net zichtbaar hoe ik de verbouwing heb aangepakt. De linkerzijde van het stationsgebouw, gezien van deze kant is het origineel. Daar is vervolgens een deel van de achtergevel aan vastgemaakt(het terras nu dus goed geplaatst). De rechterkopgevel is in twee delen gesplitst: deel 1 om het terras te ondersteunen en deel 2 om de eerste verdieping af te sluiten. Hier had ik de oorspronkelijke linker topgevel voor moeten gebruiken, want daar zit een deur in naar het terras. Tenslotte is de achtergevel samengesteld uit de oorspronkelijke (zonder terras uitbouw) en een deel van de frontgevel. Het afgesneden terras deel voltooit de achtergevel tenslotte aan de rechterzijde.
Ook het dak moet natuurlijk aangepast worden. Dit geeft me de mogelijkheid om tegelijkertijd het dak iets meer overstekend te maken. Dat klopt beter met het origineel. De terrasvloer op de eerste verdieping kan zonder al te veel problemen op nieuw gebruikt worden. Het is een kwestie van nauwkeurig uitsnijden, pas vijlen en vast lijmen. Voordat het dak in de definitieve staat wordt vast gelijmd moeten echter eerst het verduisteringspapier en de gordijnen weer aangepast worden aan de vernieuwde situatie.
Het volgende stadium is het afwerken van de overkapping. Die moet ook op maat gemaakt worden uit de overkappingen van beide dozen. Meten, snijden, passen, bijvijlen, verlijmen en aanbrengen. Daarna wordt de overkapping in het open deel met pilaren van 3.0 x 3.0 mm ondersteund. De boeiboorden van het dak voor de kopse kanten passen natuurlijk nog gewoon. De goten worden opnieuw gemaakt uit Evergreen strip van 2.0 x 2.0 mm. Het fundament van de oude uitbouw wordt overdekt met een deel van het tweede terras en daarmee wordt een terras op de begane grond een feit, waar reizigers hun versnaperingen uit de kiosk kunnen nuttigen in afwachting van de trein.
De lage zijde van het station is ongewijzigd. De enige aanvulling is hier een plaatsnaambord gemaakt met de printer vanuit Powerpoint. Deze naamborden zijn aan alle zijden van het station aangebracht.
De achterzijde van het station is van een houten wand voorzien. Dit materiaal is van Ratio (zie bouw van station Preda) en de ramen en deuren zijn hier nauwkeurig met de hand uitgesneden om een goed passend geheel te krijgen. Het terras op de begane grond is met een parasol, wat tafels en stoelen aangekleed.
De andere kopse kant is nu een deel van het terras. Het terras is met bloembakken en bloemen aangekleed om het geheel af te maken. In de laatste foto in deze serie een opname van het uiteindelijke resultaat.
Een weekend intensief werken heeft weer een nieuw onderdeel toegevoegd aan het onroerend goed van de Alulabahn. De foto heeft helaas niet de meest optimale achtergrond, maar beschouw het maar als werk in uitvoering. In de toekomst komen er nog voldoende foto's van het station in haar natuurlijke omgeving.
Locloods Bergün
Op dezelfde wijze als het station van Preda gebouwd is, heb ik ook de locomotiefloods van Bergün gebouwd. Op het internet heb ik hier en daar foto's gevonden. De beste foto's vond ik bij RhB im Modell. Het enige wat daar ontbreekt is een foto van de achterzijde. Dus die heb ik maar naar eigen inzicht ontworpen. Het kleurenschema is nog niet helemaal zoals ik het wil, maar hierbij vast een eerste impressie. Geschoten op de werkbank.
Een paar dagen later de penselen maar weer ter hand genomen. Zoals gezegd was ik met de kleuren niet tevreden, te rood eigenlijk. Het houtwerk heb ik met Revell nummer 84 opnieuw geverfd. Het pannendak heb ik met verweringspoeder - donker groen - verder verouderd. Nu begint het er wat mij betreft op te lijken. Wat nu nog ontbreekt zijn de dakgoten en de regenpijpen.
Bahnmuseum Albula
Om het aangezicht van Bergün nog beter te benaderen heb ik uiteindelijk toch besloten om ook het gebouw waar tegenwoordig het "Bahnmuseum Albula" in is gevestigd in halfrelief na te bouwen. Het gebouw staat bij mij helemaal aan de rand van de baan en het halfrelief kan uiteindelijk met behulp van bomen gecamoufleerd worden. Eerst maar eens een aantal foto's opgezocht op internet en aan de hand van die foto's de tekeningen gemaakt. In eerste instantie gewoon met de hand om te zien of het enigszins past. Dit papiermodel is op de foto links te zien op zijn uiteindelijke positie. Na goedkeuring van deze proef de tekening omgezet in autocad en vervolgens met de profiler de voorgevel geplot. Het resultaat van deze zondagmiddag activiteit is te zien op de rechterfoto. De komende weken wordt het gebouw verder uitgewerkt.
Elektrobarak
In de tussentijd is ook de elektrobarak ontworpen en gebouwd. Dit is een simpel gebouwtje met alleen een toegangsdeur, een betonnen vloer en houten wanden. Een golfplaten dak maakt het geheel compleet. Een avondje bouwen en je hebt weer iets. Bergün wordt steeds completer.
Baanwachtershuis Bergün
Op basis van foto's die ik op het Internet heb gevonden, heb ik zo goed mogelijk een autocad tekening gemaakt van het Baanwachtershuis Bergün. Nadat de basis van de tekening gemaakt is heb ik als eerste een print gemaakt van de autocad tekening. Op de ouderwetse manier heb ik zo van deze tekening een paieren huisje gemaakt om na te gaan of de dimensies correct zijn. In eerste instantie had ik dus ook inderdaad een fout gemaakt. Ik had het huisje de maten van het dak gegeven, waardoor de proporties niet helemaal klopten. De maten had ik gevonden op de site van TipTopModell. Zij verkopen een houten model van het Bahnwachtershuisje. De maten daar zijn 8.5 x 7.5 x 6.0 cm. En die maten heb ik uiteindelijk gebruikt voor het dak om het model redelijk op schaal te krijgen. Dit papieren model wordt dan vervolgens op proef op de baan geplaatst om te zien of alles nog wel in verhouding is.
Preda: huis met stal
Bij ons bezoek aan Preda in de zomer van 2011 heb ik een groot aantal foto's gemaakt. Dit heb ik gedaan met in mijn achterhoofd de gedachte dat ik op termijn Preda meer waarheidsgetrouw wilde gaan nabouwen. Het zouden altijd nog meer foto's kunnen zijn, merk je dan bij nadere beschouwing. In ieder geval heb ik genoeg plaatjes geschoten om het woonhuis met stal dat naast het stationsgebouw van Preda staat na te kunnen bouwen. Dus daar ben ik in een vrij momentje maar eens mee begonnen. Ik volg het vertrouwde recept. Aan de hand van de foto's ga ik de maten inschatten. Zodra ik daar een goed overzicht van heb ga ik eerst de tekeningen maken in AutoCAD. Wanneer de eerste ruwe tekeningen voltooid zijn, maak ik een print waar ik dan vervolgens provisorisch een papieren model van maak. Daarmee krijg ik een gevoel of in ieder geval de verhoudingen goed zijn en of het model een beetje met de werkelijkheid overeenkomt. Hieronder als eerste een setje foto's, een deelverzameling, van het betreffende huis.
Op basis van deze foto's is het papieren model geknipt en geplakt. het blijkt toch altijd maar weer dat de kleuterschool de beste basis opleiding is voor dit soort activiteiten. Potlood, lineaal, schaar en papier zijn toch iedere keer weer de basis benodigdheden voor de modelbouw.
Het papieren model voldoet aan de verwachtingen, dus zodra er weer een computer gevonden is om de Colinbus Profiler aan te sturen, zullen deze onderdelen geplot gaan worden uit styreen. Binnen kort meer over de voortgang.
Eind juni 2014 weer wat tijd gevonden om te knutselen. Een middagje plotten, snijden, schuren, plakken, schilderen en afwerken heeft het onderstaande resultaat geleverd.Ik ben niet volledig tevreden over de maatvoering. Omdat ik me op het plotten van de ramen en de onderverdeling heb geconcentreerd zijn de ramen iets te groot geworden.Wellicht dat ik dit in een latere versie nog eens aanpas. Voor nu staat er een redelijk lijkend gebouwtje. Nu moet echter de plek op de baan nog ingeruimd worden. Dat wordt op zijn vroegst komende winter, want dat zal een behoorlijke verbouwing met zich meebrengen.
De verdere afwerking moet ook nog plaats vinden. Regenpijpen, goten en schoorstenen ontbreken nog, maar die zullen in de komende maanden nog wel verschijnen. Voorlopig ben ik best wel tevreden, ondanks enkele onvolkomenheden. Al doende leert men, zullen we maar zeggen. In de komende maanden zullen ook de schuurtjes met de golfplaat daken, zoals die op de foto's van het origineel te zien zijn, nog gebouwd moeten worden, evenals de bijenkasten die erachter staan.
Gebouwen rond station Preda
In de vroege zomer van 2016 ben ik weer eens na gaan denken over de toekomst van de baan. Eén van de mogelijkheden, die me voor ogen staan is dat ik het traject van Muot naar Preda opnieuw ga ontwerpen. Ik zou dat dichterbij de werkelijkheid willen krijgen en dan met name het traject na Muot naar Preda en Preda zelf. En dit is dan vooral omdat ik de huidige baan nog niet wil slopen.
Dat wordt dus het plan! Ik ga Preda meer in overeenstemming met de werkelijkheid brengen. Hiervoor moet ik eerst zorgen dat ik de benodigde gebouwen ga maken. Wat er op het verlanglijstje stond was de EWB1 (zie boven) en de EWB tegenover het station, het trafohuis bij de tunnelingang, het kleine hutje achter het station en de dubbele garage die daar stond (voordat de nieuwbouw van de nieuwe Albulatunnel begon). Wat ik ga proberen te herscheppen is de situatie zoals die was in de zomer van 2011. Je moet toch ergens een tijdstip kiezen.
Om een idee te krijgen wat de ambitie is, heb ik een luchtfoto opgehaald met behulp van GoogleMaps. De gebouwen in de directe omgeving van het station zijn het eerste doel. Daarna afhankelijk van de beschikbare ruimte wellicht nog de woningen ter linker en rechterzijde van het station.
EWB 1
Als eerste stap in deze richting ben ik maar eens voorzichtig begonnen met het napluizen van de bebouwing rondom het station van Preda. Als eerste viel mijn oog op het EWB1 Betriebsgebäude. Daarvoor vond ik een H0 model op internet en vanaf die tekening ben ik aan de slag gegaan. Zoals elders al beschreven ga ik dan eerst in AutoCAD aan de gang. Het eerste product is dan altijd een papieren model van het te bouwen object. Aan de hand van dit papieren model ga ik na of de dimensies goed zijn en waar die eventueel nog aangepast dienen te worden. In dit geval bleek dat het gebouw iets te hoog was. Dus boven en benedenverdieping ieder met 1 mm verlaagd had het beoogde resultaat. Het papieren resultaat en een foto van het voorbeeld staan hiernaast.
Daarna uit zes verschillende plaatmaterialen de onderdelen gefreesd: 1 mm polystyrol voor de muren van het casco, 0.5 mm polystyrol voor de raam en deurkozijnen, blauwe Kibri wafelplaat (1.2 mm dik) voor de gevelbekleding en ruw gebroken wit plaatmateriaal (stucwerk structuur, dikte 1.2 mm) voor de onderkant van de gevel, Ratio houtenplanken (1.0 mm dik) en dakbedekking van Kibri voor de garage. De beproefde methode is hier met een 0.4 mm single flute frees de onderdelen uitfrezen, met water en lucht gekoeld en dan in stappen van 0.2 mm diepte. Het geheel wordt met Revel Contacta lijm in elkaar gezet, nadat eerst de kozijnen in bruin zijn aangezet. Verdere afwerking van dak, goten, regenpijpen volgt binnenkort.
EWB uit 1904
Was het EWB1 nog relatief simpel, het EWB was meer een uitdaging, met name omdat het uit meerdere delen lijkt te bestaan.
Eerst maar weer een groot aantal foto's opgezocht alsmede het enige H0 model dat ik heb kunnen vinden vervaardigd en aangeboden door Sandro Hartmeier (EWB H0). Daarnaast waren de door mijzelf gemaakte foto's natuurlijk een bron van inspiratie. Maar ook op GoogleMaps Streetview kan je de wereld aan details vinden.
Ook hier weer het beproefde recept gevolgd. Daken met dakpannen, met zinken bekleding en met leien, zoals uit de satelietfoto goed te zien is. Ik probeer hier zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid te blijven, maar onthoud dat ik vanaf foto's werk, waar de bekende maten van bijvoorbeeld deuren voor mij de leidraad zijn. Met het papieren model toets ik dan of de dimensies kloppen en niet zelden pas ik daar het uiteindelijke model nog op aan.
De bouw van dit model was best een uitdaging. Doordat het uit een aan elkaar geplakte verzameling gebouwen bestaat was het op elkaar uitlijnen best lastig. Hier was het papieren model dus extreem handig. Daarme kon ik de exacte maten beter bepalen. Toch heb ik daar tijdens de bouw ook nog aanpassingen op moeten doen. Uiteindelijk geldt dat hoe meer foto's je tot je beschiking hebt hoe dichter je de wereklijkheid kunt benaderen. Ik denk dat het hier redelijk gelukt is. De kleurstelling is iets te donker, maar daar heb ik vaker last van. Komt wellicht later nog wel goed.
Schuur en dubbele garage
Bij de schuur en de dubbele garage die beide achter het station van Preda staan was de uitdaging meer de kleine omvang. De bouwwijze is zoals elders beschreven. Bij de schuur heb ik de profielen uit styreen strip opgezet. Dit was te fijn om te plotten. Bij de garage heb ik gebruik gemaakt van Auhagen garagedeuren. Ook de deur van de schuur is van Auhagen. Dakbedekking voor de schuur van Noch en voor de garage golfplaat van Kibri.
Trafohuis
Het trafohuisje staat links voor de ingang van de Albulatunnel. In 2011 heb ik daar de bijgaande foto geschoten. In eerdere instantie had ik een aantal trafohuisjes van Tilly Models gekocht en gebouwd. Echter niet in de juiste kleuren geschilderd. De basis is echter bijna gelijk aan het werkelijke huisje. Dus het mes erbij gepakt om aanpassingen te maken. Een hernieuwde kennismaking met kitbashing. De meest in het oog springende verschillen zijn de aansluiting van het dak op het gebouw en de doorvoeropeningen voor de elektriciteitskabels. De vorm van het dak heeft al de beoogde knik, maar het type dakbedekking is ook anders. Dus als eerste heb ik het dak verwijderd. De nokvorst is behouden. Van Kibri leiplaat heb ik een nieuw dak gemaakt met dezelfde karakteristieke knik en het dak heb ik nauwer op de muren laten aansluiten.
Daarna heb ik de oude randen rond de muuropeningen weg gevijld en de openingen heel voorzichtig ovaal gemaakt. Met behulp van de freesplotter heb ik uit polystyrol plaat ovale doorvoeringen gemaakt en die in de opgeruimde gaten bevestigd. Tenslotte heb ik de randen rond het tralievenster iets vergroot en de rand halverwege de muur iets dikker aangezet, beide met Evergreen styreen strips. Als laatste voor het schilderen heb ik het onderste deel rondom van grovere steenplaten voorzien. Uiteindelijk het wit met creme aangezet en de wanden grijs geschilderd en het geheel enigszins verouderd.
Wat natuurlijk straks ook niet mag ontbreken is de meer dan levensgrote slede die de sleebaan van Preda naar Bergün aanduidt.
Slee bij Preda
Belofte maakt schuld, is het gezegde. De slee bij Preda moest nog steeds gebouwd worden. Dus daar ben ik vandaag maar eens mee aan de slag gegaan. Eerst volgens het beproefde recept de maten van de slee opgemeten van een door mij zelf gemaakte foto in Preda in de zomer van 2011. Toen die maten naar tevredenheid verkregen waren, vervolgens de zijkanten van de slee in A9CAD getekend. De totale lengte van de slee is 24 mm, de breedte 7 mm en de hoogte 5 mm. Na het frezen de rest met styreen strips en een koperdraadje vervaardigd en met MEK verlijmd. Van de foto heb ik ook het bord gekopieerd. Vervolgens met behulp van de computer en de printer het bord op de juiste maat afgedrukt. De slee is met een mengsel van grijs en terrabruin geschilderd om de juiste verweringskleur te krijgen. Het eindresultaat ziet er leuk uit zoals uit de nevenstaande foto mag blijken. Weer een projectje afgerond.